Seviyorum ya bu işi :)
Dikiş dikerken kendimden geçiyorum sanki. Açarım televizyonumu, kurarım tezgahı, başlarım işe.
Bi yemek yapmaya kalkarım birde eşim gelmeye yakın (haliyle ortalığı pisletiyorum) ortalığı toplamaya kalkarım. Dikerken kendi kendime konuşurum, inanın bir gün kumaşlar da dile gelecek :)
Eveettt... Gelelim sadete
Bunlarda son cıbırlarım. Bu renkli olanları yeğenime diktim. Şimdi Amerika'larda giyiyor.
Bunu da yeğenime diktim. Başım açık olduğu için sansür koymuş bulundum.
Buda bayramlıklarımmm. Sabaha kadar uğraştım ama değdi.
Umarım beğenmişsinizdir. Bu arada kumaş almaya gidicem, bol bol fotoğraf çekip yayınlarım..
Görüşmek üzeree :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Teşekkür ederim. Yorumlarınız benim için çok değerli :)